Toen ik nog in Nederland was, was ik bang dat er te weinig sneeuw op de pistes zou liggen. Op internet had ik gezien dat nog minder dan de helft van alle pistes open waren. Maar gelukkig zou het voor we aankwamen nog even flink gaan sneeuwen…
De weersvoorspellingen gaven aan dat het ook in Nederland zou gaan sneeuwen, daarom zijn we wat eerder gaan rijden dan normaal en vertrokken weom 2 uur 's nachts. Ik begon met rijden en België was er al behoorlijke sneeuwval. Een vrachtwagen was tegen de vangrail gereden waardoor we een tijd helemaal stil stonden. Na de eerste vertraging konden we gelukkig een heel stuk doorrijden tot Frankrijk. Daar begon het echte drama pas… Naast de gebruikelijke files voor de tolpoorten stond het helemaal vast voor de N90 en de A430, de enige grote weg die richting les trois vallées ging. Ook hier had het behoorlijk gesneeuwd. Er werd ons aangeraden om een slaapplek te gaan zoeken en de volgende dag weer te proberen om verder te reizen. Gemeentes hadden zelfs hun gymzalen aangeboden om te overnachten. Maar aangezien er 15.000 auto’s vast stonden, was de kans dat we ergens konden overnachten wel erg klein. Na serieus over wogen te hebben om in de auto te overnachten besloten we toch om verder te reizen, met wat tips gingen we via kleine paden die langs de snelweg liepen verder. Dit verliep gelukkig soepeler dan verwacht. 24 uur na vertrek waren we eindelijk op onze bestemming aangekomen!

Maar dankzij de sneeuwval, die ons zo veel vertraging heeft opgeleverd, hadden we wel héle mooie pistes. Daarnaast hadden we ook nog eens de hele week mooi weer dus we mogen niet klagen! J Aan het einde van de vakantie begonnen de pistes wel wat ijzig te worden en kwamen er wat groene plekken op de pistes, maar met zo veel zon kan dat ook bijna niet anders (ondanks dat het de eerste dagen steeds -17 was).

De meeste keren was de ploeg opgesplitst in een zogenaamde snelle en langzame ploeg. Zo kwam het dat ik als enige skiër met al die snowboarders mee was. De laatste dag van de vakantie heb ik ook even op een snowboard gestaan. De laatste twee uurtjes voordat de liften gingen sluiten heb ik van Jamie privé les gehad. Het is me zelfs gelukt om met het sleepjes liftje omhoog te gaan. Oké, het sleep liftje ging echt super sloom en was lopend bij te houden. Daarnaast zag het er ook niet echt soepel uit hoe ik daar als een stijve hark stond, maar goed ik was succesvol boven gekomen zonder te vallen. Op de piste ben ik trouwens wel vaak gevallen. Maar zolang Jamie naar me bleef roepen “voorste been” en ik mijn gewicht dus op mijn voorste been moest houden ging het wel redelijk. Ik denk alleen wel dat voordat ik nog een keer ga snowboarden iets aan mijn kuitspieren moet gaan doen. Want die stonden echt te gillen tijdens het boarden. Maar het is zeker voor herhaling vatbaar!

Après skiën is er in Frankrijk niet echt van gekomen, maar in het appartement hebben we wel vaak een drankje gedaan met de groep. Daarnaast hebben we ook wat spelletjes gespeeld zoals can’t stop, stenentijdperk (beide keren gewonnen, jeej!) en een potje klaverjassen (verloren door het valsspelen van Roy). Ik vond wintersport weer ontzettend gezellig en heb echt genoten. Kan niet wachten om volgend jaar weer te gaan :)